Jonas Mekas, İkinci Dünya Savaşı’nın tüm çilesini çeken ve akabindeki çalkantılara tanık olan, Rusya’da tam aksine “komünizmi inşa edenler” olarak bilinen “soğuk savaş nesline” mensuptur. Mekas, 1922’de doğdu ve köylü tarım yaşamının hâkim olduğu özgür Litvanya’da büyüdü. Edebiyat okur-ken tanıştığı Batı ve Doğu zihniyeti sonraki eserlerinde büyük etki yarattı. Litvanya 1944’te bir kez daha komünizmin boyundu-ruğuna girerken Mekas zorla çalıştırılmak üzere Almanya’ya sürüldü. Orada şiir ve peri masalları yazmaya başladı.
Almanya’da dört yıl geçirdikten sonra ABD’ye göç etti ve temelli olarak Greenwich Village’a yerleşti. Orada omzuna attığı ka-merası ve saldırgan ahlakçılığının sesiyle, belki de ne istediğini bilmeyen, ama ne iste-mediğinin gayet farkında olan huzursuz bir neslin liderlerinden biri hâline geldi: Eski de-ğerler ve yeni bir şeyin olmasını beklerken sıkılmak.
Mekas bugün İngilizce şiir yazıyor olsaydı ismi, Allen Ginsberg, Ferlinghetti veya Gre-gory Corso gibi okurlarını absürtlükleriyle tahrik ederek onlarda şiddetli tepki oluştur-maya çalışan beat kuşağıyla birlikte anılırdı. Ama aslında onlardan biri değildir. Dışardan bakıldığında onlarla bazı ortak özellikler taşısa da özgünlüğü yapay değil içtendir ve alışkanlıklarından ve kendisi dışındaki şeyle-re duyduğu alakadan kaynaklanır. Jonas Mekas’ın olduğundan farklı hayal edemeyiz. İçindeki avangart ruh, beat şairleriyle paylaş-tığı tek şeydir.