Arter'in ilk iki katında yer alan Can Aytekin'in kişisel sergisi Boş Ev, sanatçının aynı isimli yeni serisinin yanı sıra 2005'ten sonra ürettiği beş seriden bir seçkiyi de içeriyor. Tuval resmi ve desenlerin ağırlıkta olduğu sergide, sanatçının üç boyutlu bazı yapıtları da sergilenecek. Eda Berkmen'in küratörlüğünü yaptığı Boş Ev izleyiciyi hatırlama ve hayal kurma üzerine bir oyuna davet ediyor. Sergi her türlü detaydan, eşyaların ağırlığından ve yaşamsal gereksinimlerin kalabalığından arındırılmış bir evin bölümlerini tuvallere taşıyor. Çizgiler, renklerin sınırları, kat izleri; boş bir evin odalarını, köşelerini, koridorlarını, kirişlerini meydana getiriyor. Resimlerin çıkış noktası Aytekin'in geçmişinde var olmuş ve sergide de maketi bulunan bir ev; fakat bu ev sanatçının belleğinde sergi mekânının da dahil olduğu türlü benzer mekânlarla iç içe geçtikten sonra tuvale aktarılmış. Gösterişten ve belirgin betimlemeden uzaklaşan ve en basit haline indirgenen bu mekân başka mekânları, anıları, hayalleri çağırıyor.

Can Aytekin yapıtlarında çağlar boyunca sanatın çıkış noktası olan kutsal ve soyut kavramların kendi hayatındaki karşılıklarına odaklanarak, görmenin ve hafızanın işleyişini resim yoluyla konu eder. Kullandığı arketiplerin tarihleri üzerine detaylı araştırmalar yapan sanatçı, geçmiş dönemlerin üslup ve tekniklerini kendi bakışına ve tuvallerine taşır. Aytekin imgeleri ve resim yöntemlerini varyasyon yoluyla araştırır. Resimlerinde kararlı deneyciliğinin görünür olması, Aytekin'in kendi teknik ve malzeme dağarcığını geliştirme sürecini de izlemeyi mümkün kılar.

Arter'in zemin katında yer alan, Aytekin'in yeni serisi Boş Ev, sergiye ismini verir. Sergi kapsamında boşluk kavramı, yoksunluğun ötesinde dönüşüm, değişim ve çağrışımlara yer açan bir ara-mekânı tanımlar. Boş Ev sergisi böylelikle Aytekin'in atölyesinde kurduğu kendi üretim sürecini de kapsayan bir oyunda izleyiciyi sergi boyunca hatırlamaya, bağlantılar kurmaya ve tanıdık imgelere yeniden bakmaya çağırır.

Can Aytekin's solo exhibition Empty House is on view on the first two floors of Arter, comprising the artist's new series by the same name as well as a selection from his previous five series produced after 2005. Featuring paintings on canvas and drawings for the most part, the exhibition also includes a number of three-dimensional works by the artist. Curated by Eda Berkmen, Empty House invites the viewer to a game of remembering and imagining. Aytekin's new series of the same name feature a house that has been purged of all kinds of details, the weight of furniture, and the clutter of everyday life's necessities. The contours, outlines of colours and fold lines constitute the rooms, corners, corridors, and beams of an empty house. The paintings in this series derive from a house that existed in Aytekin's past, a model of which is also on display; however, this house has been conveyed on canvas only after being merged with various similar spaces from the memories of the artist, and the exhibition space itself. This construct, which refrains from affectation and explicit depiction, is reduced to its simplest form, evoking other spaces, memories and dreams.

Can Aytekin contemplates the function of sight and memory, through painting objects and places from his own life, corresponding to the sacred and the abstract concepts that prompted art making throughout centuries. Conducting detailed research on archetypes from art history, the artist combines the styles and techniques of his predecessors with his own gaze and canvas. Aytekin, through variation, explores concepts and painting methods. The visibility of Aytekin's rigorous experimentation in his paintings also makes it possible to witness the artist's process of developing his technical and material vocabulary.

Eponymous with the exhibition, Aytekin's latest series Empty House is on view on the ground floor of Arter. In the context of the exhibition, the concept of emptiness describes not a sense of absence or lack but an interspace that makes room for transformation, change, and associations. Empty House is a game Aytekin plays in his studio; it is his production process. It is also a game for the viewer to revel in reminiscing, making links, and shifting positions.