Mona Hatoum'un Türkiye'deki ilk kişisel sergisi olan Hâlâ Buradasın, sanatçının 1990'lardan bu yana ürettiği 30'dan fazla işi bir araya getiriyordu. Hatoum ayrıca İstanbul'da bir süre kalıp yerel üreticiler ve atölyelerle işbirliği yaparak, bu sergi için, Vehbi Koç Vakfı desteğiyle yeni işler de üretti.

Beyrut'ta doğmuş Filistin kökenli bir İngiliz sanatçı olan Mona Hatoum, yerleştirme, heykel, video, fotoğraf ve kağıt üzerine çalışmalar gibi çeşitli mecralar ve çoğunlukla alışılmışın dışında yöntemler kullanarak, günümüz dünyasını kuşatan tedirginlik hissini araştıran şiirsel ve bir o kadar da politik işler üretiyor. Hâlâ Buradasın, bu yoğun üretimin son yirmi yılına kapsamlı bir bakış sunuyordu ve Hatoum'un ev/yurt ve yerinden edilme; yakınlık ve mesafe; kayıp ve ayrılık; kurumsal iktidar yapıları; tehdit altındaki insan bedeni gibi konulara odaklanan çalışmalarından yaptığı alıntıları bir araya getiyordu.

Arter'deki sergi, başlığını Mona Hatoum'un yapıtlarından biri olan Hâlâ Buradasın'dan aldı. 1994 tarihli bu yapıt, 2006'da Arap harfleriyle ikinci kez üretilmiş olsa da, her iki versiyonda da, portre formatında bir duvar aynası üzerine kumlama yöntemiyle aynı cümle yazılıdır. Yapıtın karşısına geçtiğinde izleyicinin gördüğü ayna yüzeyine işlenmiş olan "Hâlâ buradasın" cümlesi sanatçının kendi ifadesiyle, varolmanın, hayatta kalmış olmanın teyidi gibidir. Ama insanın güvenini tazeleyen bu onaylamanın özünde, süregiden tekinsiz bir durum ve tehlike ihtimali karşısında sağ kalmış olmanın tanıklığı vardır.

Küratörlüğünü Emre Baykal'ın üstlendiği sergi, Hatoum'un son dönem işlerinden biriyle açılıyordu: 2011 tarihli Bunker, çelik kutu profillerden yapılmış yirmi iki adet modülden oluşan bir yerleştirme. Hatoum, Arter'deki sergi için bu parçalar arasından altı tanesini seçerek sergi mekânına yayılacak şekilde bir araya getirdi.

Yüzeyleri kesilerek veya yakılarak tahrif edilmiş modüller, savaşta hasar görmüş, enkaz halindeki binalar gibi görünüyorlardı. Her yerde rastlanabilecek binalara benzeseler de, bu yapıların çoğu, Hatoum'un doğup büyüdüğü şehir olan Beyrut'taki gerçek binalara gönderme yapıyor.

Mona Hatoum, Arter'deki sergisi için yeni yapıtlar da üretti. Bunlardan biri, tüm dünyayı bir tehlike bölgesi olarak haritalandıran bir halı. Sarı sismik dalgalarla kuşatılmış bir dünyayı dilimler halinde kıran Shift (2012) adlı bu iş, yalnızca belli bir bölgeyi değil, bütün dünyayı tehdit eden çok büyük bir tehlikeyi veya küresel bir felaket riskini yansıtıyor. Shift, resmettiği haritanın topografik bütünlüğünü bozuyor ve günümüzün küresel anlamda tehdit oluşturan çevre felaketlerini çağrıştırmanın yanısıra, bütün dünyayı her an nişan alınıp yok edilebilecek potansiyel bir hedef tahtası olarak gösteriyor.

Hatoum'un Arter'deki sergi için özel olarak tasarladığı bir diğer yapıt olan Kapan (2012), İstanbul'da, Cam Ocağı Vakfı ve Birim Metal'in işbirliğiyle üretilen bir yerleştirmeydi. Kapan, tamamlanmamış binalardan aşina olduğumuz inşaat demirlerinden yapılmış kafeslerden oluşuyor. Her birinin boyutu bir diğerinden biraz farklı, ama beşi de ortalama insan boyuna göre ayarlanmış. Dikey olarak, ancak hafifçe eğik yerleştirildikleri için güvenilmez ve dengesiz oldukları izlenimini uyandırıyorlar. Her bir demir kafesin içinde, kırmızı camdan, kırılgan, amorf nesneler var: Sanki tuhaf, tanımsız yaratıklar ya da beden parçaları kendi kafeslerinin içine hapsedilmiş gibi.

Hâlâ Buradasın'da Hatoum'un geniş kitlelerce bilinen Silence (1994), Deep Throat (1996), Grater Divide (2002), Misbah (2006–2007), Globe (2007) ve Worry Beads (2009) gibi işlerinin yanında, 1985 tarihinde Brixton'da (Londra) gerçekleştirdiği Roadworks başlıklı performansının video dokümantasyonuna da yer verildi.

You Are Still Here was Mona Hatoum's first solo exhibition in Turkey and presents more than 30 works dating from the 90s to the present. Hatoum had also spent some time in Istanbul producing a number of new pieces for the exhibition in collaboration with local fabricators and craft workshops.

Mona Hatoum's poetic and political oeuvre is realised in a diverse and often unconventional range of media, including installations, sculpture, video, photography and works on paper. In her work she has determinedly explored a sense of the malaise and unsettledness that permeates our contemporary world.

You Are Still Here focused on the last two decades of Hatoum's artistic production and aimed at making quotations from Hatoum's oeuvre dedicated to a persistent investigation of a broad range of issues related to home and displacement, closeness and distance, loss and separation, surveillance and regimentation by institutional power structures, the endangered and violated human body.

The exhibition at Arter borrowed its title from one of Mona Hatoum's works, You Are Still Here, which dates back to 1994 and was translated in a second version into Arabic in 2006. In both versions, the same sentence is sandblasted on the surface of a portrait format wall mirror. What appears in the mirror when the viewer faces the work is a momentary representation of the self: the viewer's actual presence is doubled with his/her reflection in the mirror and both sides of this divided self are set in conversation. As described by the artist, the content of this conversation is all about a confirmation of existence and survival. Yet in essence, this reassuring self-affirmation strongly implies a testimony to and a celebration of survival against the odds in the face of unpredictability and potential danger.

Curated by Emre Baykal, the exhibition opened with an imposing work, Bunker (2011), an installation with six architectural steel structures selected from a larger set of twenty two. Achieved by the repetition of a single industrial element, the rigidity of the grid pattern in Bunker and the geometrical forms employed in the work are defaced by cuts, bends and burns. The scale of these modules gives them the appearance of architectural models of a future project, with signs of destruction already built into the plan. Installed on Arter's ground floor the work was visually accessible from the pedestrian Istiklal Street, the city's main artery for culture and arts, thus transposing an unfamiliar cityscape into the gallery space.

Kapan (2012), an installation created specifically for the exhibition at Arter, continues Hatoum's interest in the grid and architectural references, this time juxtaposing the roughness of steel reinforcing rods with the sensuousness and fragility of hand blown glass. Kapan, which means trap in Turkish, consists of five structures made of steel, each slightly different in size, yet all scaled to average human height. Combining a solid geometry with imprecise forms, and solidity with fragility, almost welded into each other, the work subtly resonates the vulnerability of the human body—threatened, captured and controlled by power structures—as well as one's own sense of inner exile.

Another work inspired by the location and produced in Istanbul was Shift (2012), a wool carpet on which Hatoum maps the whole world as a danger zone by drawing yellow circles of seismic waves all over its surface and dividing it into slightly shifted segments.

You Are Still Here included some of Hatoum's widely known works such as Silence (1994), Deep Throat (1996), Grater Divide (2002), Misbah (2006–2007), Globe (2007), Worry Beads (2009) and the video documentation of her 1985 performance Roadworks.